wybielacz

Polish

Etymology

From wybielać +‎ -acz.

Pronunciation

  • IPA(key): /vɘˈbjɛ.lat͡ʂ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɛlat͡ʂ
  • Syllabification: wy‧bie‧lacz

Noun

wybielacz m inan

  1. bleach

Declension

Declension of wybielacz
singular plural
nominative wybielacz wybielacze
genitive wybielacza wybielaczy
dative wybielaczowi wybielaczom
accusative wybielacz wybielacze
instrumental wybielaczem wybielaczami
locative wybielaczu wybielaczach
vocative wybielaczu wybielacze

Further reading

  • wybielacz in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wybielacz in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.