wybrakowany
Polish
Etymology
From wybrakować + -any.
Pronunciation
- IPA(key): /vɘ.bra.kɔˈva.nɘ/
Audio: (file) - Rhymes: -anɘ
- Syllabification: wy‧bra‧ko‧wa‧ny
Adjective
wybrakowany (comparative bardziej wybrakowany, superlative najbardziej wybrakowany, no derived adverb)
Declension
Declension of wybrakowany (hard)
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
| nominative | wybrakowany | wybrakowana | wybrakowane | wybrakowani | wybrakowane | |
| genitive | wybrakowanego | wybrakowanej | wybrakowanego | wybrakowanych | ||
| dative | wybrakowanemu | wybrakowanej | wybrakowanemu | wybrakowanym | ||
| accusative | wybrakowanego | wybrakowany | wybrakowaną | wybrakowane | wybrakowanych | wybrakowane |
| instrumental | wybrakowanym | wybrakowaną | wybrakowanym | wybrakowanymi | ||
| locative | wybrakowanym | wybrakowanej | wybrakowanym | wybrakowanych | ||
Related terms
verbs
- wybrakować
- wybrakowywać
Participle
wybrakowany (passive adjectival)
- masculine singular passive adjectival participle of wybrakować
Further reading
- wybrakowany in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- wybrakowany in Polish dictionaries at PWN