wybryk

Polish

Etymology

Deverbal from wybrykać.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈvɘ.brɘk/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɘbrɘk
  • Syllabification: wy‧bryk

Noun

wybryk m inan

  1. excess; misdeed; antic

Declension

Declension of wybryk
singular plural
nominative wybryk wybryki
genitive wybryku wybryków
dative wybrykowi wybrykom
accusative wybryk wybryki
instrumental wybrykiem wybrykami
locative wybryku wybrykach
vocative wybryku wybryki

Further reading

  • wybryk in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wybryk in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.