wybujały
Polish
Etymology
Pronunciation
Audio: (file) - Rhymes: -awɘ
- Syllabification: wy‧bu‧ja‧ły
Adjective
wybujały (comparative bardziej wybujały, superlative najbardziej wybujały, no derived adverb)
- (of vegetation) exuberant, profuse, lush, dense, rampant, overgrown
- (of imagination etc.) vivid, overactive, wild
Declension
Declension of wybujały (hard)
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
| nominative | wybujały | wybujała | wybujałe | wybujali | wybujałe | |
| genitive | wybujałego | wybujałej | wybujałego | wybujałych | ||
| dative | wybujałemu | wybujałej | wybujałemu | wybujałym | ||
| accusative | wybujałego | wybujały | wybujałą | wybujałe | wybujałych | wybujałe |
| instrumental | wybujałym | wybujałą | wybujałym | wybujałymi | ||
| locative | wybujałym | wybujałej | wybujałym | wybujałych | ||
Derived terms
noun
- wybujałość
Verb
wybujały
- third-person plural nonvirile past of wybujać
Further reading
- wybujały in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- wybujały in Polish dictionaries at PWN
- Hieronim Łopaciński (1892) “wybujały”, in “Przyczynki do nowego słownika języka polskiego (słownik wyrazów ludowych z Lubelskiego i innych okolic Królestwa Polskiego”, in Prace Filologiczne (in Polish), volume 4, Warsaw: skł. gł. w Księgarni E. Wende i Ska, page 184