wybulić

Polish

Etymology

From wy- +‎ bulić.

Pronunciation

  • IPA(key): /vɘˈbu.lit͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ulit͡ɕ
  • Syllabification: wy‧bu‧lić

Verb

wybulić pf (imperfective bulić)

  1. (transitive, colloquial) to shell out (pay a great deal of money)
    Synonym: zabulić

Conjugation

Conjugation of wybulić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wybulić
future tense 1st wybulę wybulimy
2nd wybulisz wybulicie
3rd wybuli wybulą
impersonal wybuli się
past tense 1st wybuliłem,
-(e)m wybulił 		wybuliłam,
-(e)m wybuliła 		wybuliłom,
-(e)m wybuliło 		wybuliliśmy,
-(e)śmy wybulili 		wybuliłyśmy,
-(e)śmy wybuliły
2nd wybuliłeś,
-(e)ś wybulił 		wybuliłaś,
-(e)ś wybuliła 		wybuliłoś,
-(e)ś wybuliło 		wybuliliście,
-(e)ście wybulili 		wybuliłyście,
-(e)ście wybuliły
3rd wybulił wybuliła wybuliło wybulili wybuliły
impersonal wybulono
conditional 1st wybuliłbym,
bym wybulił 		wybuliłabym,
bym wybuliła 		wybuliłobym,
bym wybuliło 		wybulilibyśmy,
byśmy wybulili 		wybuliłybyśmy,
byśmy wybuliły
2nd wybuliłbyś,
byś wybulił 		wybuliłabyś,
byś wybuliła 		wybuliłobyś,
byś wybuliło 		wybulilibyście,
byście wybulili 		wybuliłybyście,
byście wybuliły
3rd wybuliłby,
by wybulił 		wybuliłaby,
by wybuliła 		wybuliłoby,
by wybuliło 		wybuliliby,
by wybulili 		wybuliłyby,
by wybuliły
impersonal wybulono by
imperative 1st niech wybulę wybulmy
2nd wybul wybulcie
3rd niech wybuli niech wybulą
passive adjectival participle wybulony wybulona wybulone wybuleni wybulone
anterior adverbial participle wybuliwszy
verbal noun wybulenie

Further reading

  • wybulić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wybulić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.