wycieczkowiec
Polish
Etymology
From wycieczka (“trip, excursion”) + -owiec.
Pronunciation
- IPA(key): /vɘ.t͡ɕɛt͡ʂˈkɔ.vjɛt͡s/
Audio: (file) - Rhymes: -ɔvjɛt͡s
- Syllabification: wy‧ciecz‧ko‧wiec
Noun
wycieczkowiec m inan
Declension
Declension of wycieczkowiec
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | wycieczkowiec | wycieczkowce |
| genitive | wycieczkowca | wycieczkowców |
| dative | wycieczkowcowi | wycieczkowcom |
| accusative | wycieczkowiec | wycieczkowce |
| instrumental | wycieczkowcem | wycieczkowcami |
| locative | wycieczkowcu | wycieczkowcach |
| vocative | wycieczkowcu | wycieczkowce |
Further reading
- wycieczkowiec in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- wycieczkowiec in Polish dictionaries at PWN