wydęcie

Polish

Etymology

From wydąć +‎ -cie.

Pronunciation

  • IPA(key): /vɘˈdɛɲ.t͡ɕɛ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɛɲt͡ɕɛ
  • Syllabification: wy‧dę‧cie

Noun

wydęcie n

  1. (uncountable) verbal noun of wydąć
  2. (countable) protuberance, swelling
    Synonym: wypukłość

Declension

Declension of wydęcie
singular plural
nominative wydęcie wydęcia
genitive wydęcia wydęć
dative wydęciu wydęciom
accusative wydęcie wydęcia
instrumental wydęciem wydęciami
locative wydęciu wydęciach
vocative wydęcie wydęcia

Further reading

  • wydęcie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wydęcie in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.