wydolić

Polish

From wydołać +‎ -ić.

(Lesser Poland):
- (Kielce) IPA^(key): /vɘˈdɔ.lit͡ɕ/
- (Podegrodzie) IPA^(key): /vɘˈdɔ.lit͡ɕ/

wydolić pf

(intransitive, colloquial, chiefly in the negative) to cope, to manage (to endure the effort or problems associated with an activity and see it through to completion) [with z (+ instrumental) ‘with something’]
Synonym: wydołać
(intransitive, Kielce, Podegrodzie) synonym of wystarczyć

Conjugation of *wydolić* pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wydolić
future tense	1^st	wydolę			wydolimy
	2^nd	wydolisz			wydolicie
	3^rd	wydoli			wydolą
	impersonal	wydoli się
past tense	1^st	wydoliłem, -(e)m wydolił	wydoliłam, -(e)m wydoliła	wydoliłom, -(e)m wydoliło	wydoliliśmy, -(e)śmy wydolili	wydoliłyśmy, -(e)śmy wydoliły
	2^nd	wydoliłeś, -(e)ś wydolił	wydoliłaś, -(e)ś wydoliła	wydoliłoś, -(e)ś wydoliło	wydoliliście, -(e)ście wydolili	wydoliłyście, -(e)ście wydoliły
	3^rd	wydolił	wydoliła	wydoliło	wydolili	wydoliły
	impersonal	wydolono
conditional	1^st	wydoliłbym, bym wydolił	wydoliłabym, bym wydoliła	wydoliłobym, bym wydoliło	wydolilibyśmy, byśmy wydolili	wydoliłybyśmy, byśmy wydoliły
	2^nd	wydoliłbyś, byś wydolił	wydoliłabyś, byś wydoliła	wydoliłobyś, byś wydoliło	wydolilibyście, byście wydolili	wydoliłybyście, byście wydoliły
	3^rd	wydoliłby, by wydolił	wydoliłaby, by wydoliła	wydoliłoby, by wydoliło	wydoliliby, by wydolili	wydoliłyby, by wydoliły
	impersonal	wydolono by
imperative	1^st	niech wydolę			wydolmy
	2^nd	wydol			wydolcie
	3^rd	niech wydoli			niech wydolą
anterior adverbial participle		wydoliwszy
verbal noun		wydolenie

adjectives

noun

verb