wygnanie

Polish

Etymology

From wygnać +‎ -anie.

Pronunciation

  • IPA(key): /vɘˈɡna.ɲɛ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -aɲɛ
  • Syllabification: wy‧gna‧nie

Noun

wygnanie n

  1. (uncountable) verbal noun of wygnać
  2. (countable) exile

Declension

Declension of wygnanie
singular plural
nominative wygnanie wygnania
genitive wygnania wygnań
dative wygnaniu wygnaniom
accusative wygnanie wygnania
instrumental wygnaniem wygnaniami
locative wygnaniu wygnaniach
vocative wygnanie wygnania

Further reading

  • wygnanie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wygnanie in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.