wyjałowiały

Polish

Etymology

From wyjałowić +‎ -ły. First attested in 1845.[1]

Pronunciation

  • IPA(key): /vɘ.ja.wɔˈvja.wɘ/
  • Rhymes: -awɘ
  • Syllabification: wy‧ja‧ło‧wia‧ły

Adjective

wyjałowiały (not comparable, no derived adverb)

  1. synonym of nieurodzajny
  2. barren (devoid of spiritual and intellectual values)

Declension

Declension of wyjałowiały (hard)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative wyjałowiały wyjałowiała wyjałowiałe wyjałowiali wyjałowiałe
genitive wyjałowiałego wyjałowiałej wyjałowiałego wyjałowiałych
dative wyjałowiałemu wyjałowiałej wyjałowiałemu wyjałowiałym
accusative wyjałowiałego wyjałowiały wyjałowiałą wyjałowiałe wyjałowiałych wyjałowiałe
instrumental wyjałowiałym wyjałowiałą wyjałowiałym wyjałowiałymi
locative wyjałowiałym wyjałowiałej wyjałowiałym wyjałowiałych

References

  1. ^ Tygodnik Rolniczo-Przemysłowy (in Polish), volume 8, number 25, 23 June 1845, page 1

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.