wykiełzać

Polish

Etymology

From wy- +‎ kiełzać.

Pronunciation

 
  • IPA(key): /vɘˈkjɛw.zat͡ɕ/
  • Rhymes: -ɛwzat͡ɕ
  • Syllabification: wy‧kieł‧zać

Verb

wykiełzać pf

  1. (transitive, Northern Greater Poland, Eastern Greater Poland) to detack a horse; to remove a bit from its mouth

Further reading

  • Oskar Kolberg (1877) “wykiełzać”, in “Rzecz o mowie ludu wielkopolskiego”, in Zbiór wiadomości do antropologii krajowéj (in Polish), volume 1, III (Materyjały etnologiczne), page 36