wykipieć

Polish

Etymology

From wy- +‎ kipieć.

Pronunciation

  • IPA(key): /vɘˈki.pjɛt͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ipjɛt͡ɕ
  • Syllabification: wy‧ki‧pieć

Verb

wykipieć pf (imperfective kipieć)

  1. (intransitive) to boil, to boil over
  2. (intransitive) to seethe, to churn

Conjugation

Conjugation of wykipieć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wykipieć
future tense 1st wykipię wykipimy
2nd wykipisz wykipicie
3rd wykipi wykipią
impersonal wykipi się
past tense 1st wykipiałem,
-(e)m wykipiał 		wykipiałam,
-(e)m wykipiała 		wykipiałom,
-(e)m wykipiało 		wykipieliśmy,
-(e)śmy wykipieli 		wykipiałyśmy,
-(e)śmy wykipiały
2nd wykipiałeś,
-(e)ś wykipiał 		wykipiałaś,
-(e)ś wykipiała 		wykipiałoś,
-(e)ś wykipiało 		wykipieliście,
-(e)ście wykipieli 		wykipiałyście,
-(e)ście wykipiały
3rd wykipiał wykipiała wykipiało wykipieli wykipiały
impersonal wykipiano
conditional 1st wykipiałbym,
bym wykipiał 		wykipiałabym,
bym wykipiała 		wykipiałobym,
bym wykipiało 		wykipielibyśmy,
byśmy wykipieli 		wykipiałybyśmy,
byśmy wykipiały
2nd wykipiałbyś,
byś wykipiał 		wykipiałabyś,
byś wykipiała 		wykipiałobyś,
byś wykipiało 		wykipielibyście,
byście wykipieli 		wykipiałybyście,
byście wykipiały
3rd wykipiałby,
by wykipiał 		wykipiałaby,
by wykipiała 		wykipiałoby,
by wykipiało 		wykipieliby,
by wykipieli 		wykipiałyby,
by wykipiały
impersonal wykipiano by
imperative 1st niech wykipię wykipmy
2nd wykip wykipcie
3rd niech wykipi niech wykipią
anterior adverbial participle wykipiawszy
verbal noun wykipienie

Further reading

  • wykipieć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wykipieć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.