wykitować

Polish

From wy- +‎ kitować.

wykitować pf (imperfective kitować)

(colloquial, humorous, intransitive) to die (to become dead)
Synonyms: see Thesaurus:umierać

Conjugation of *wykitować* pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wykitować
future tense	1^st	wykituję			wykitujemy
	2^nd	wykitujesz			wykitujecie
	3^rd	wykituje			wykitują
	impersonal	wykituje się
past tense	1^st	wykitowałem, -(e)m wykitował	wykitowałam, -(e)m wykitowała	wykitowałom, -(e)m wykitowało	wykitowaliśmy, -(e)śmy wykitowali	wykitowałyśmy, -(e)śmy wykitowały
	2^nd	wykitowałeś, -(e)ś wykitował	wykitowałaś, -(e)ś wykitowała	wykitowałoś, -(e)ś wykitowało	wykitowaliście, -(e)ście wykitowali	wykitowałyście, -(e)ście wykitowały
	3^rd	wykitował	wykitowała	wykitowało	wykitowali	wykitowały
	impersonal	wykitowano
conditional	1^st	wykitowałbym, bym wykitował	wykitowałabym, bym wykitowała	wykitowałobym, bym wykitowało	wykitowalibyśmy, byśmy wykitowali	wykitowałybyśmy, byśmy wykitowały
	2^nd	wykitowałbyś, byś wykitował	wykitowałabyś, byś wykitowała	wykitowałobyś, byś wykitowało	wykitowalibyście, byście wykitowali	wykitowałybyście, byście wykitowały
	3^rd	wykitowałby, by wykitował	wykitowałaby, by wykitowała	wykitowałoby, by wykitowało	wykitowaliby, by wykitowali	wykitowałyby, by wykitowały
	impersonal	wykitowano by
imperative	1^st	niech wykituję			wykitujmy
	2^nd	wykituj			wykitujcie
	3^rd	niech wykituje			niech wykitują
anterior adverbial participle		wykitowawszy
verbal noun		wykitowanie

adjective

noun phrase

nouns

verbs