wykraść

Polish

Etymology

From wy- +‎ kraść.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈvɘ.kraɕt͡ɕ/
  • Rhymes: -ɘkraɕt͡ɕ
  • Syllabification: wy‧kraść

Verb

wykraść pf (imperfective wykradać)

  1. (transitive) to steal, to make off with
    Synonyms: see Thesaurus:kraść
  2. (transitive) to kidnap
  3. (reflexive with się) to creep out, to sneak out

Conjugation

Conjugation of wykraść pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wykraść
future tense 1st wykradnę wykradniemy
2nd wykradniesz wykradniecie
3rd wykradnie wykradną
impersonal wykradnie się
past tense 1st wykradłem,
-(e)m wykradł 		wykradłam,
-(e)m wykradła 		wykradłom,
-(e)m wykradło 		wykradliśmy,
-(e)śmy wykradli 		wykradłyśmy,
-(e)śmy wykradły
2nd wykradłeś,
-(e)ś wykradł 		wykradłaś,
-(e)ś wykradła 		wykradłoś,
-(e)ś wykradło 		wykradliście,
-(e)ście wykradli 		wykradłyście,
-(e)ście wykradły
3rd wykradł wykradła wykradło wykradli wykradły
impersonal wykradziono
conditional 1st wykradłbym,
bym wykradł 		wykradłabym,
bym wykradła 		wykradłobym,
bym wykradło 		wykradlibyśmy,
byśmy wykradli 		wykradłybyśmy,
byśmy wykradły
2nd wykradłbyś,
byś wykradł 		wykradłabyś,
byś wykradła 		wykradłobyś,
byś wykradło 		wykradlibyście,
byście wykradli 		wykradłybyście,
byście wykradły
3rd wykradłby,
by wykradł 		wykradłaby,
by wykradła 		wykradłoby,
by wykradło 		wykradliby,
by wykradli 		wykradłyby,
by wykradły
impersonal wykradziono by
imperative 1st niech wykradnę wykradnijmy
2nd wykradnij wykradnijcie
3rd niech wykradnie niech wykradną
passive adjectival participle wykradziony wykradziona wykradzione wykradzeni wykradzione
anterior adverbial participle wykradłszy
verbal noun wykradzenie

Further reading

  • wykraść in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wykraść in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.