wynlic
Old English
Etymology
From Proto-West Germanic *wunnjulīk (“joyous”), equivalent to wynn + -līċ. Cognate with Old High German wunnilīh.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈwyn.liːt͡ʃ/
Adjective
wynlīċ
Declension
Declension of wynlīċ — Strong
| Singular | Masculine | Feminine | Neuter |
|---|---|---|---|
| Nominative | wynlīċ | wynlīċ, wynlīċu, wynlīċo | wynlīċ |
| Accusative | wynlīcne | wynlīċe | wynlīċ |
| Genitive | wynlīċes | wynlīcre | wynlīċes |
| Dative | wynlīċum | wynlīcre | wynlīċum |
| Instrumental | wynlīċe | wynlīcre | wynlīċe |
| Plural | Masculine | Feminine | Neuter |
| Nominative | wynlīċe | wynlīċa, wynlīċe | wynlīċ, wynlīċu, wynlīċo |
| Accusative | wynlīċe | wynlīċa, wynlīċe | wynlīċ, wynlīċu, wynlīċo |
| Genitive | wynlīcra | wynlīcra | wynlīcra |
| Dative | wynlīċum | wynlīċum | wynlīċum |
| Instrumental | wynlīċum | wynlīċum | wynlīċum |
Declension of wynlīċ — Weak
| Singular | Masculine | Feminine | Neuter |
|---|---|---|---|
| Nominative | wynlīċa | wynlīċe | wynlīċe |
| Accusative | wynlīċan | wynlīċan | wynlīċe |
| Genitive | wynlīċan | wynlīċan | wynlīċan |
| Dative | wynlīċan | wynlīċan | wynlīċan |
| Instrumental | wynlīċan | wynlīċan | wynlīċan |
| Plural | Masculine | Feminine | Neuter |
| Nominative | wynlīċan | wynlīċan | wynlīċan |
| Accusative | wynlīċan | wynlīċan | wynlīċan |
| Genitive | wynlīcra, wynlīċena | wynlīcra, wynlīċena | wynlīcra, wynlīċena |
| Dative | wynlīċum | wynlīċum | wynlīċum |
| Instrumental | wynlīċum | wynlīċum | wynlīċum |
Derived terms
Descendants
References
- Joseph Bosworth, T. Northcote Toller (1898) “wynlíc”, in An Anglo-Saxon Dictionary, second edition, Oxford: Oxford University Press.