wypierdalanie
Polish
Etymology
From wypierdalać + -anie.
Pronunciation
- IPA(key): /vɘ.pjɛr.daˈla.ɲɛ/
Audio: (file) - Rhymes: -aɲɛ
- Syllabification: wy‧pier‧da‧la‧nie
Noun
wypierdalanie n
- verbal noun of wypierdalać
Declension
Declension of wypierdalanie
| singular | |
|---|---|
| nominative | wypierdalanie |
| genitive | wypierdalania |
| dative | wypierdalaniu |
| accusative | wypierdalanie |
| instrumental | wypierdalaniem |
| locative | wypierdalaniu |
| vocative | wypierdalanie |
Further reading
- wypierdalanie in Polish dictionaries at PWN