wyrodek

Old Polish

Etymology

From unattested *wyrodzić + -ek, from wy- +‎ rodzić. First attested in 1477.

Pronunciation

  • IPA(key): (10th–15th CE) /virɔdɛk/
  • IPA(key): (15th CE) /virɔdɛk/

Noun

wyrodek m animacy unattested

  1. that which is born (Is there an English equivalent to this definition?)
    • 1901 [1477], Materiały i Prace Komisji Językowej Akademii Umiejętności w Krakowie, volume II, page 324:
      Ecce hanc carnem manducamus, in Christo maneamus, sicut rami, rosgy, virides in arbore, radii in sole, rivi in fonte, discipuli in doctore, ducti in duce, membra in capite et originatum, *vyrodecz, in origine w rodczayv
      [Ecce hanc carnem manducamus, in Christo maneamus, sicut rami, rozgi, virides in arbore, radii in sole, rivi in fonte, discipuli in doctore, ducti in duce, membra in capite et originatum, wyrodek, in origine w rodzaju]

Descendants

  • Polish: wyrodek

References

  • B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “wyrodek”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish wyrodek. By surface analysis, wyrodzić +‎ -ek.

Pronunciation

  • IPA(key): /vɘˈrɔ.dɛk/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔdɛk
  • Syllabification: wy‧ro‧dek

Noun

wyrodek m pers

  1. bad seed, red-headed stepchild, outcast of one's family or environment (Is there an English equivalent to this definition?)
    Synonyms: czarna owca, zakała

Declension

Further reading