wyroić

Polish

Etymology

From wy- +‎ roić.

Pronunciation

  • IPA(key): /vɘˈrɔ.it͡ɕ/
  • Rhymes: -ɔit͡ɕ
  • Syllabification: wy‧ro‧ić

Verb

wyroić pf (imperfective roić or wyrajać)

  1. (reflexive with się) to swarm (move as a large group)

Conjugation

Conjugation of wyroić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wyroić
future tense 1st wyroję wyroimy
2nd wyroisz wyroicie
3rd wyroi wyroją
impersonal wyroi się
past tense 1st wyroiłem,
-(e)m wyroił 		wyroiłam,
-(e)m wyroiła 		wyroiłom,
-(e)m wyroiło 		wyroiliśmy,
-(e)śmy wyroili 		wyroiłyśmy,
-(e)śmy wyroiły
2nd wyroiłeś,
-(e)ś wyroił 		wyroiłaś,
-(e)ś wyroiła 		wyroiłoś,
-(e)ś wyroiło 		wyroiliście,
-(e)ście wyroili 		wyroiłyście,
-(e)ście wyroiły
3rd wyroił wyroiła wyroiło wyroili wyroiły
impersonal wyrojono
conditional 1st wyroiłbym,
bym wyroił 		wyroiłabym,
bym wyroiła 		wyroiłobym,
bym wyroiło 		wyroilibyśmy,
byśmy wyroili 		wyroiłybyśmy,
byśmy wyroiły
2nd wyroiłbyś,
byś wyroił 		wyroiłabyś,
byś wyroiła 		wyroiłobyś,
byś wyroiło 		wyroilibyście,
byście wyroili 		wyroiłybyście,
byście wyroiły
3rd wyroiłby,
by wyroił 		wyroiłaby,
by wyroiła 		wyroiłoby,
by wyroiło 		wyroiliby,
by wyroili 		wyroiłyby,
by wyroiły
impersonal wyrojono by
imperative 1st niech wyroję wyrójmy
2nd wyrój wyrójcie
3rd niech wyroi niech wyroją
passive adjectival participle wyrojony wyrojona wyrojone wyrojeni wyrojone
anterior adverbial participle wyroiwszy
verbal noun wyrojenie

Further reading

  • wyroić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.