wyrtcyn

Old English

Etymology

From wyrt (plant) +‎ cynn (kind)

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈwyrtˌkyn/, [ˈwyrˠtˌkyn]

Noun

wyrtcyn n

  1. type or species of plant

Declension

Strong a-stem:

singular plural
nominative wyrtcyn wyrtcyn
accusative wyrtcyn wyrtcyn
genitive wyrtcynes wyrtcyna
dative wyrtcyne wyrtcynum