wyrttun
Old English
Etymology
wyrt
(
“
plant
”
)
+
tūn
(
“
enclosure
”
)
Pronunciation
IPA
(key)
:
/ˈwyrtˌtuːn/
,
[ˈwyrˠtˌtuːn]
Noun
wyrttūn
m
garden
Declension
Strong
a
-stem:
singular
plural
nominative
wyrttūn
wyrttūnas
accusative
wyrttūn
wyrttūnas
genitive
wyrttūnes
wyrttūna
dative
wyrttūne
wyrttūnum