wyszczekany

Polish

Etymology

From wyszczekać +‎ -any.

Pronunciation

  • IPA(key): /vɘ.ʂt͡ʂɛˈka.nɘ/
  • Rhymes: -anɘ
  • Syllabification: wy‧szcze‧ka‧ny

Adjective

wyszczekany (comparative bardziej wyszczekany, superlative najbardziej wyszczekany, no derived adverb)

  1. (derogatory) mouthy, gobby, loudmouthed

Declension

Participle

wyszczekany (passive adjectival)

  1. passive adjectival participle of wyszczekać

Further reading

  • wyszczekany in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wyszczekany in Polish dictionaries at PWN