wytłuc

Old Polish

From wy- +‎ tłuc. First attested in the 15th century.

wytłuc pf

(attested in Kuyavia, Lesser Poland) to pound out, to stamp out, to knock out (to remove from the inside by hitting)
- 1981-2001 [XV med.], Elżbieta Belcarzowa, editor, Glosy polskie w łacińskich kazaniach średniowiecznych, volume III, Dąbrówka Kujawska, Krakow, page 20:
  Pulverem pedum vestrorum excutite wytluczcze! (Luc 9, 5)
  [Pulverem pedum vestrorum excutite wytłuczcie! (Luc 9, 5)]

B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “wytłuc”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Inherited from Old Polish wytłuc. By surface analysis, wy- +‎ tłuc.

wytłuc pf (imperfective wytłukiwać or (obsolete) wytłukać)

(transitive) to pound out, to stamp out, to knock out (to remove from the inside by hitting) [with z (+ genitive) ‘of what’]
Synonyms: wybić, wygrzmocić
(reflexive with się) to kill each other off
Synonyms: powytłukać się, powytłukiwać się

wytłuc pf

(transitive) to break or bust all given items
(transitive) to beat up (to hit intensely) [with po (+ dative) ‘where’]
Synonyms: see Thesaurus:bić
(transitive) to trample by falling (to destroy plants by falling on them with force)
(reflexive with się) to break apart completely
(reflexive with się, of one's travelling experience) to jostle, to bounce; to be knocked about

wytłuc pf (imperfective wytłukiwać or tłuc)

Conjugation of *wytłuc* pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wytłuc
future tense	1^st	wytłukę			wytłuczemy
	2^nd	wytłuczesz			wytłuczecie
	3^rd	wytłucze			wytłuką
	impersonal	wytłucze się
past tense	1^st	wytłukłem, -(e)m wytłukł	wytłukłam, -(e)m wytłukła	wytłukłom, -(e)m wytłukło	wytłukliśmy, -(e)śmy wytłukli	wytłukłyśmy, -(e)śmy wytłukły
	2^nd	wytłukłeś, -(e)ś wytłukł	wytłukłaś, -(e)ś wytłukła	wytłukłoś, -(e)ś wytłukło	wytłukliście, -(e)ście wytłukli	wytłukłyście, -(e)ście wytłukły
	3^rd	wytłukł	wytłukła	wytłukło	wytłukli	wytłukły
	impersonal	wytłuczono
conditional	1^st	wytłukłbym, bym wytłukł	wytłukłabym, bym wytłukła	wytłukłobym, bym wytłukło	wytłuklibyśmy, byśmy wytłukli	wytłukłybyśmy, byśmy wytłukły
	2^nd	wytłukłbyś, byś wytłukł	wytłukłabyś, byś wytłukła	wytłukłobyś, byś wytłukło	wytłuklibyście, byście wytłukli	wytłukłybyście, byście wytłukły
	3^rd	wytłukłby, by wytłukł	wytłukłaby, by wytłukła	wytłukłoby, by wytłukło	wytłukliby, by wytłukli	wytłukłyby, by wytłukły
	impersonal	wytłuczono by
imperative	1^st	niech wytłukę			wytłuczmy
	2^nd	wytłucz			wytłuczcie
	3^rd	niech wytłucze			niech wytłuką

passive adjectival participle		wytłuczony	wytłuczona	wytłuczone	wytłuczeni	wytłuczone
anterior adverbial participle		wytłukłszy
verbal noun		wytłuczenie