wywłaszczenie

Polish

Etymology

From wywłaszczyć +‎ -enie.

Pronunciation

  • IPA(key): /vɘ.vwaʂˈt͡ʂɛ.ɲɛ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɛɲɛ
  • Syllabification: wy‧własz‧cze‧nie

Noun

wywłaszczenie n

  1. (uncountable) verbal noun of wywłaszczyć
  2. (countable, property law) expropriation
  3. (countable, property law) eminent domain, compulsory purchase
  4. (countable, computing) preemption

Declension

Declension of wywłaszczenie
singular plural
nominative wywłaszczenie wywłaszczenia
genitive wywłaszczenia wywłaszczeń
dative wywłaszczeniu wywłaszczeniom
accusative wywłaszczenie wywłaszczenia
instrumental wywłaszczeniem wywłaszczeniami
locative wywłaszczeniu wywłaszczeniach
vocative wywłaszczenie wywłaszczenia
verbs

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.