wywiadowca

See also: wywiadowcą

Polish

Etymology

From wywiadowy +‎ -ca.

Pronunciation

  • IPA(key): /vɘ.vjaˈdɔf.t͡sa/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔft͡sa
  • Syllabification: wy‧wia‧dow‧ca

Noun

wywiadowca m pers (female equivalent wywiadowczyni)

  1. scout
  2. (espionage) intelligencer, informant

Declension

Declension of wywiadowca
singular plural
nominative wywiadowca wywiadowcy/wywiadowce (deprecative)
genitive wywiadowcy wywiadowców
dative wywiadowcy wywiadowcom
accusative wywiadowcę wywiadowców
instrumental wywiadowcą wywiadowcami
locative wywiadowcy wywiadowcach
vocative wywiadowco wywiadowcy

Further reading

  • wywiadowca in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wywiadowca in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.