wziąść

Polish

Etymology

By influence of words such as usiąść and przysiąść. First attested in the 16th century.[1]

Pronunciation

 
  • IPA(key): /ˈvʑɔw̃ɕt͡ɕ/, /ˈvʑɔɲɕt͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔw̃ɕt͡ɕ
  • Syllabification: wziąść

Verb

wziąść pf

  1. (transitive, intransitive, reflexive with się, proscribed) nonstandard form of wziąć
    • 1834, Adam Mickiewicz, Pan Tadeusz[1], page 18:
      Zamku żaden wziąść nie chciał, bo w szlacheckim stanie
      trudno było wyłożyć koszt na utrzymanie.
      None wished to take the castle, for a plain
      Esquire it was too costly to maintain.

References

  1. ^ Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “wziąść”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]

Further reading