wznowić

Polish

Etymology

From wz- +‎ nowy +‎ -ić.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈvznɔ.vit͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔvit͡ɕ
  • Syllabification: wzno‧wić

Verb

wznowić pf (imperfective wznawiać)

  1. (transitive) to recommence, to reissue, to restart, to resume
  2. (reflexive with się) to be reissued

Conjugation

Conjugation of wznowić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wznowić
future tense 1st wznowię wznowimy
2nd wznowisz wznowicie
3rd wznowi wznowią
impersonal wznowi się
past tense 1st wznowiłem,
-(e)m wznowił 		wznowiłam,
-(e)m wznowiła 		wznowiłom,
-(e)m wznowiło 		wznowiliśmy,
-(e)śmy wznowili 		wznowiłyśmy,
-(e)śmy wznowiły
2nd wznowiłeś,
-(e)ś wznowił 		wznowiłaś,
-(e)ś wznowiła 		wznowiłoś,
-(e)ś wznowiło 		wznowiliście,
-(e)ście wznowili 		wznowiłyście,
-(e)ście wznowiły
3rd wznowił wznowiła wznowiło wznowili wznowiły
impersonal wznowiono
conditional 1st wznowiłbym,
bym wznowił 		wznowiłabym,
bym wznowiła 		wznowiłobym,
bym wznowiło 		wznowilibyśmy,
byśmy wznowili 		wznowiłybyśmy,
byśmy wznowiły
2nd wznowiłbyś,
byś wznowił 		wznowiłabyś,
byś wznowiła 		wznowiłobyś,
byś wznowiło 		wznowilibyście,
byście wznowili 		wznowiłybyście,
byście wznowiły
3rd wznowiłby,
by wznowił 		wznowiłaby,
by wznowiła 		wznowiłoby,
by wznowiło 		wznowiliby,
by wznowili 		wznowiłyby,
by wznowiły
impersonal wznowiono by
imperative 1st niech wznowię wznówmy
2nd wznów wznówcie
3rd niech wznowi niech wznowią
passive adjectival participle wznowiony wznowiona wznowione wznowieni wznowione
anterior adverbial participle wznowiwszy
verbal noun wznowienie

Further reading

  • wznowić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wznowić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.