Turkish
Noun
yücelme (definite accusative yücelmeyi, plural yücelmeler)
- verbal noun of yücelmek
Declension
Declension of yücelme
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
yücelme
|
yücelmeler
|
| definite accusative
|
yücelmeyi
|
yücelmeleri
|
| dative
|
yücelmeye
|
yücelmelere
|
| locative
|
yücelmede
|
yücelmelerde
|
| ablative
|
yücelmeden
|
yücelmelerden
|
| genitive
|
yücelmenin
|
yücelmelerin
|
Possessive forms
| nominative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
yücelmem
|
yücelmelerim
|
| 2nd singular
|
yücelmen
|
yücelmelerin
|
| 3rd singular
|
yücelmesi
|
yücelmeleri
|
| 1st plural
|
yücelmemiz
|
yücelmelerimiz
|
| 2nd plural
|
yücelmeniz
|
yücelmeleriniz
|
| 3rd plural
|
yücelmeleri
|
yücelmeleri
|
| definite accusative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
yücelmemi
|
yücelmelerimi
|
| 2nd singular
|
yücelmeni
|
yücelmelerini
|
| 3rd singular
|
yücelmesini
|
yücelmelerini
|
| 1st plural
|
yücelmemizi
|
yücelmelerimizi
|
| 2nd plural
|
yücelmenizi
|
yücelmelerinizi
|
| 3rd plural
|
yücelmelerini
|
yücelmelerini
|
| dative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
yücelmeme
|
yücelmelerime
|
| 2nd singular
|
yücelmene
|
yücelmelerine
|
| 3rd singular
|
yücelmesine
|
yücelmelerine
|
| 1st plural
|
yücelmemize
|
yücelmelerimize
|
| 2nd plural
|
yücelmenize
|
yücelmelerinize
|
| 3rd plural
|
yücelmelerine
|
yücelmelerine
|
| locative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
yücelmemde
|
yücelmelerimde
|
| 2nd singular
|
yücelmende
|
yücelmelerinde
|
| 3rd singular
|
yücelmesinde
|
yücelmelerinde
|
| 1st plural
|
yücelmemizde
|
yücelmelerimizde
|
| 2nd plural
|
yücelmenizde
|
yücelmelerinizde
|
| 3rd plural
|
yücelmelerinde
|
yücelmelerinde
|
| ablative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
yücelmemden
|
yücelmelerimden
|
| 2nd singular
|
yücelmenden
|
yücelmelerinden
|
| 3rd singular
|
yücelmesinden
|
yücelmelerinden
|
| 1st plural
|
yücelmemizden
|
yücelmelerimizden
|
| 2nd plural
|
yücelmenizden
|
yücelmelerinizden
|
| 3rd plural
|
yücelmelerinden
|
yücelmelerinden
|
| genitive
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
yücelmemin
|
yücelmelerimin
|
| 2nd singular
|
yücelmenin
|
yücelmelerinin
|
| 3rd singular
|
yücelmesinin
|
yücelmelerinin
|
| 1st plural
|
yücelmemizin
|
yücelmelerimizin
|
| 2nd plural
|
yücelmenizin
|
yücelmelerinizin
|
| 3rd plural
|
yücelmelerinin
|
yücelmelerinin
|
|
Verb
yücelme
- second-person singular negative imperative of yücelmek
Further reading
- “yücelme”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu