Turkish
Noun
yürütme (definite accusative yürütmeyi, plural yürütmeler)
- verbal noun of yürütmek: conduct
Declension
Declension of yürütme
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
yürütme
|
yürütmeler
|
| definite accusative
|
yürütmeyi
|
yürütmeleri
|
| dative
|
yürütmeye
|
yürütmelere
|
| locative
|
yürütmede
|
yürütmelerde
|
| ablative
|
yürütmeden
|
yürütmelerden
|
| genitive
|
yürütmenin
|
yürütmelerin
|
Possessive forms
| nominative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
yürütmem
|
yürütmelerim
|
| 2nd singular
|
yürütmen
|
yürütmelerin
|
| 3rd singular
|
yürütmesi
|
yürütmeleri
|
| 1st plural
|
yürütmemiz
|
yürütmelerimiz
|
| 2nd plural
|
yürütmeniz
|
yürütmeleriniz
|
| 3rd plural
|
yürütmeleri
|
yürütmeleri
|
| definite accusative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
yürütmemi
|
yürütmelerimi
|
| 2nd singular
|
yürütmeni
|
yürütmelerini
|
| 3rd singular
|
yürütmesini
|
yürütmelerini
|
| 1st plural
|
yürütmemizi
|
yürütmelerimizi
|
| 2nd plural
|
yürütmenizi
|
yürütmelerinizi
|
| 3rd plural
|
yürütmelerini
|
yürütmelerini
|
| dative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
yürütmeme
|
yürütmelerime
|
| 2nd singular
|
yürütmene
|
yürütmelerine
|
| 3rd singular
|
yürütmesine
|
yürütmelerine
|
| 1st plural
|
yürütmemize
|
yürütmelerimize
|
| 2nd plural
|
yürütmenize
|
yürütmelerinize
|
| 3rd plural
|
yürütmelerine
|
yürütmelerine
|
| locative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
yürütmemde
|
yürütmelerimde
|
| 2nd singular
|
yürütmende
|
yürütmelerinde
|
| 3rd singular
|
yürütmesinde
|
yürütmelerinde
|
| 1st plural
|
yürütmemizde
|
yürütmelerimizde
|
| 2nd plural
|
yürütmenizde
|
yürütmelerinizde
|
| 3rd plural
|
yürütmelerinde
|
yürütmelerinde
|
| ablative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
yürütmemden
|
yürütmelerimden
|
| 2nd singular
|
yürütmenden
|
yürütmelerinden
|
| 3rd singular
|
yürütmesinden
|
yürütmelerinden
|
| 1st plural
|
yürütmemizden
|
yürütmelerimizden
|
| 2nd plural
|
yürütmenizden
|
yürütmelerinizden
|
| 3rd plural
|
yürütmelerinden
|
yürütmelerinden
|
| genitive
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
yürütmemin
|
yürütmelerimin
|
| 2nd singular
|
yürütmenin
|
yürütmelerinin
|
| 3rd singular
|
yürütmesinin
|
yürütmelerinin
|
| 1st plural
|
yürütmemizin
|
yürütmelerimizin
|
| 2nd plural
|
yürütmenizin
|
yürütmelerinizin
|
| 3rd plural
|
yürütmelerinin
|
yürütmelerinin
|
|
Verb
yürütme
- second-person singular negative imperative of yürütmek
Further reading
- “yürütme”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu