Azerbaijani
Etymology
Borrowed from Arabic يَتِيم (yatīm).
Pronunciation
- IPA(key): [jeˈtim]
- Hyphenation: ye‧tim
Noun
yetim (definite accusative yetimi, plural yetimlər)
- orphan
- Synonyms: atasız-anasız, kimsəsiz, öksüz
Declension
Declension of yetim
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
| yetim | yetimlər |
| definite accusative
| yetimi | yetimləri |
| dative
| yetimə | yetimlərə |
| locative
| yetimdə | yetimlərdə |
| ablative
| yetimdən | yetimlərdən |
| definite genitive
| yetimin | yetimlərin |
Possessive forms of yetim
|
|
nominative
|
| singular
|
plural
|
| mənim (“my”)
|
yetimim
|
yetimlərim
|
| sənin (“your”)
|
yetimin
|
yetimlərin
|
| onun (“his/her/its”)
|
yetimi
|
yetimləri
|
| bizim (“our”)
|
yetimimiz
|
yetimlərimiz
|
| sizin (“your”)
|
yetiminiz
|
yetimləriniz
|
| onların (“their”)
|
yetimi or yetimləri
|
yetimləri
|
|
|
|
|
accusative
|
| singular
|
plural
|
| mənim (“my”)
|
yetimimi
|
yetimlərimi
|
| sənin (“your”)
|
yetimini
|
yetimlərini
|
| onun (“his/her/its”)
|
yetimini
|
yetimlərini
|
| bizim (“our”)
|
yetimimizi
|
yetimlərimizi
|
| sizin (“your”)
|
yetiminizi
|
yetimlərinizi
|
| onların (“their”)
|
yetimini or yetimlərini
|
yetimlərini
|
|
|
|
|
dative
|
| singular
|
plural
|
| mənim (“my”)
|
yetimimə
|
yetimlərimə
|
| sənin (“your”)
|
yetiminə
|
yetimlərinə
|
| onun (“his/her/its”)
|
yetiminə
|
yetimlərinə
|
| bizim (“our”)
|
yetimimizə
|
yetimlərimizə
|
| sizin (“your”)
|
yetiminizə
|
yetimlərinizə
|
| onların (“their”)
|
yetiminə or yetimlərinə
|
yetimlərinə
|
|
|
|
|
locative
|
| singular
|
plural
|
| mənim (“my”)
|
yetimimdə
|
yetimlərimdə
|
| sənin (“your”)
|
yetimində
|
yetimlərində
|
| onun (“his/her/its”)
|
yetimində
|
yetimlərində
|
| bizim (“our”)
|
yetimimizdə
|
yetimlərimizdə
|
| sizin (“your”)
|
yetiminizdə
|
yetimlərinizdə
|
| onların (“their”)
|
yetimində or yetimlərində
|
yetimlərində
|
|
|
|
|
ablative
|
| singular
|
plural
|
| mənim (“my”)
|
yetimimdən
|
yetimlərimdən
|
| sənin (“your”)
|
yetimindən
|
yetimlərindən
|
| onun (“his/her/its”)
|
yetimindən
|
yetimlərindən
|
| bizim (“our”)
|
yetimimizdən
|
yetimlərimizdən
|
| sizin (“your”)
|
yetiminizdən
|
yetimlərinizdən
|
| onların (“their”)
|
yetimindən or yetimlərindən
|
yetimlərindən
|
|
|
|
|
genitive
|
| singular
|
plural
|
| mənim (“my”)
|
yetimimin
|
yetimlərimin
|
| sənin (“your”)
|
yetiminin
|
yetimlərinin
|
| onun (“his/her/its”)
|
yetiminin
|
yetimlərinin
|
| bizim (“our”)
|
yetimimizin
|
yetimlərimizin
|
| sizin (“your”)
|
yetiminizin
|
yetimlərinizin
|
| onların (“their”)
|
yetiminin or yetimlərinin
|
yetimlərinin
|
Crimean Tatar
Etymology
From Ottoman Turkish یتیم (yetim), from Arabic يَتِيم (yatīm).
Pronunciation
Noun
yetim
- orphan
Declension
Declension of yetim
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
yetim
|
yetimler
|
| genitive
|
yetimniñ
|
yetimlerniñ
|
| dative
|
yetimge
|
yetimlerge
|
| accusative
|
yetimni
|
yetimlerni
|
| locative
|
yetimde
|
yetimlerde
|
| ablative
|
yetimden
|
yetimlerden
|
Turkish
Etymology
Inherited from Ottoman Turkish یتیم (yetim), from Arabic يَتِيم (yatīm).
Noun
yetim (definite accusative yetimi, plural yetimler)
- orphan
Declension
Declension of yetim
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
yetim
|
yetimler
|
| definite accusative
|
yetimi
|
yetimleri
|
| dative
|
yetime
|
yetimlere
|
| locative
|
yetimde
|
yetimlerde
|
| ablative
|
yetimden
|
yetimlerden
|
| genitive
|
yetimin
|
yetimlerin
|
Possessive forms
| nominative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
yetimim
|
yetimlerim
|
| 2nd singular
|
yetimin
|
yetimlerin
|
| 3rd singular
|
yetimi
|
yetimleri
|
| 1st plural
|
yetimimiz
|
yetimlerimiz
|
| 2nd plural
|
yetiminiz
|
yetimleriniz
|
| 3rd plural
|
yetimleri
|
yetimleri
|
| definite accusative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
yetimimi
|
yetimlerimi
|
| 2nd singular
|
yetimini
|
yetimlerini
|
| 3rd singular
|
yetimini
|
yetimlerini
|
| 1st plural
|
yetimimizi
|
yetimlerimizi
|
| 2nd plural
|
yetiminizi
|
yetimlerinizi
|
| 3rd plural
|
yetimlerini
|
yetimlerini
|
| dative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
yetimime
|
yetimlerime
|
| 2nd singular
|
yetimine
|
yetimlerine
|
| 3rd singular
|
yetimine
|
yetimlerine
|
| 1st plural
|
yetimimize
|
yetimlerimize
|
| 2nd plural
|
yetiminize
|
yetimlerinize
|
| 3rd plural
|
yetimlerine
|
yetimlerine
|
| locative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
yetimimde
|
yetimlerimde
|
| 2nd singular
|
yetiminde
|
yetimlerinde
|
| 3rd singular
|
yetiminde
|
yetimlerinde
|
| 1st plural
|
yetimimizde
|
yetimlerimizde
|
| 2nd plural
|
yetiminizde
|
yetimlerinizde
|
| 3rd plural
|
yetimlerinde
|
yetimlerinde
|
| ablative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
yetimimden
|
yetimlerimden
|
| 2nd singular
|
yetiminden
|
yetimlerinden
|
| 3rd singular
|
yetiminden
|
yetimlerinden
|
| 1st plural
|
yetimimizden
|
yetimlerimizden
|
| 2nd plural
|
yetiminizden
|
yetimlerinizden
|
| 3rd plural
|
yetimlerinden
|
yetimlerinden
|
| genitive
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
yetimimin
|
yetimlerimin
|
| 2nd singular
|
yetiminin
|
yetimlerinin
|
| 3rd singular
|
yetiminin
|
yetimlerinin
|
| 1st plural
|
yetimimizin
|
yetimlerimizin
|
| 2nd plural
|
yetiminizin
|
yetimlerinizin
|
| 3rd plural
|
yetimlerinin
|
yetimlerinin
|
|