ymbhringan
Old English
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): /ymbˈxrin.jɑn/, [ymbˈr̥in.d͡ʒɑn]
Verb
ymbhrinġan
Conjugation
Conjugation of ymbhrinġan (weak, class 1)
| infinitive | ymbhrinġan | ymbhrinġenne |
|---|---|---|
| indicative mood | present tense | past tense |
| first person singular | ymbhrinġe | ymbhringde |
| second person singular | ymbhrinġest, ymbhringst | ymbhringdest |
| third person singular | ymbhrinġeþ, ymbhringþ | ymbhringde |
| plural | ymbhrinġaþ | ymbhringdon |
| subjunctive | present tense | past tense |
| singular | ymbhrinġe | ymbhringde |
| plural | ymbhrinġen | ymbhringden |
| imperative | ||
| singular | ymbhrinġ | |
| plural | ymbhrinġaþ | |
| participle | present | past |
| ymbhrinġende | ymbhrinġed | |