ymhonni

Welsh

Etymology

ym- +‎ honni (to allege).

Pronunciation

  • (North Wales) IPA(key): /əmˈhɔnɪ/, [əmˈɦɔnɪ]
  • (South Wales) IPA(key): /əmˈhɔni/, [əmˈɦɔni]
  • Rhymes: -ɔnɪ

Verb

ymhonni (first-person singular present ymhonnaf)

  1. (transitive) to arrogate, to pretend

Conjugation

Conjugation (literary)
singular plural impersonal
first second third first second third
present indicative/future ymhonnaf ymhonni ymhonna ymhonnwn ymhonnwch ymhonnant ymhonnir
imperfect (indicative/subjunctive)/
conditional
ymhonnwn ymhonnit ymhonnai ymhonnem ymhonnech ymhonnent ymhonnid
preterite ymhonnais ymhonnaist ymhonnodd ymhonasom ymhonasoch ymhonasant ymhonnwyd
pluperfect ymhonaswn ymhonasit ymhonasai ymhonasem ymhonasech ymhonasent ymhonasid, ymhonesid
present subjunctive ymhonnwyf ymhonnych ymhonno ymhonnom ymhonnoch ymhonnont ymhonner
imperative ymhonna ymhonned ymhonnwn ymhonnwch ymhonnent ymhonner
verbal noun ymhonni
verbal adjectives ymhonedig
ymhonadwy
Conjugation (colloquial)
inflected
colloquial forms
singular plural
first second third first second third
future ymhonna i,
ymhonnaf i
ymhonni di ymhonnith o/e/hi,
ymhonniff e/hi
ymhonnwn ni ymhonnwch chi ymhonnan nhw
conditional ymhonnwn i,
ymhonnswn i
ymhonnet ti,
ymhonnset ti
ymhonnai fo/fe/hi,
ymhonnsai fo/fe/hi
ymhonnen ni,
ymhonnsen ni
ymhonnech chi,
ymhonnsech chi
ymhonnen nhw,
ymhonnsen nhw
preterite ymhonnais i,
ymhonnes i
ymhonnaist ti,
ymhonnest ti
ymhonnodd o/e/hi ymhonnon ni ymhonnoch chi ymhonnon nhw
imperative ymhonna ymhonnwch

Note: All other forms are periphrastic, as usual in colloquial Welsh.

Derived terms

References

  • R. J. Thomas, G. A. Bevan, P. J. Donovan, A. Hawke et al., editors (1950–present), “ymhonni”, in Geiriadur Prifysgol Cymru Online (in Welsh), University of Wales Centre for Advanced Welsh & Celtic Studies