Turkish
Etymology
From yurt + -daş, first appearing during the language reform. Compare arkadaş and Azerbaijani yurddaş.
Noun
yurttaş (definite accusative yurttaşı, plural yurttaşlar)
- citizen
- compatriot
Declension
Declension of yurttaş
|
singular
|
plural
|
nominative
|
yurttaş
|
yurttaşlar
|
definite accusative
|
yurttaşı
|
yurttaşları
|
dative
|
yurttaşa
|
yurttaşlara
|
locative
|
yurttaşta
|
yurttaşlarda
|
ablative
|
yurttaştan
|
yurttaşlardan
|
genitive
|
yurttaşın
|
yurttaşların
|
Possessive forms
nominative
|
|
singular
|
plural
|
1st singular
|
yurttaşım
|
yurttaşlarım
|
2nd singular
|
yurttaşın
|
yurttaşların
|
3rd singular
|
yurttaşı
|
yurttaşları
|
1st plural
|
yurttaşımız
|
yurttaşlarımız
|
2nd plural
|
yurttaşınız
|
yurttaşlarınız
|
3rd plural
|
yurttaşları
|
yurttaşları
|
definite accusative
|
|
singular
|
plural
|
1st singular
|
yurttaşımı
|
yurttaşlarımı
|
2nd singular
|
yurttaşını
|
yurttaşlarını
|
3rd singular
|
yurttaşını
|
yurttaşlarını
|
1st plural
|
yurttaşımızı
|
yurttaşlarımızı
|
2nd plural
|
yurttaşınızı
|
yurttaşlarınızı
|
3rd plural
|
yurttaşlarını
|
yurttaşlarını
|
dative
|
|
singular
|
plural
|
1st singular
|
yurttaşıma
|
yurttaşlarıma
|
2nd singular
|
yurttaşına
|
yurttaşlarına
|
3rd singular
|
yurttaşına
|
yurttaşlarına
|
1st plural
|
yurttaşımıza
|
yurttaşlarımıza
|
2nd plural
|
yurttaşınıza
|
yurttaşlarınıza
|
3rd plural
|
yurttaşlarına
|
yurttaşlarına
|
locative
|
|
singular
|
plural
|
1st singular
|
yurttaşımda
|
yurttaşlarımda
|
2nd singular
|
yurttaşında
|
yurttaşlarında
|
3rd singular
|
yurttaşında
|
yurttaşlarında
|
1st plural
|
yurttaşımızda
|
yurttaşlarımızda
|
2nd plural
|
yurttaşınızda
|
yurttaşlarınızda
|
3rd plural
|
yurttaşlarında
|
yurttaşlarında
|
ablative
|
|
singular
|
plural
|
1st singular
|
yurttaşımdan
|
yurttaşlarımdan
|
2nd singular
|
yurttaşından
|
yurttaşlarından
|
3rd singular
|
yurttaşından
|
yurttaşlarından
|
1st plural
|
yurttaşımızdan
|
yurttaşlarımızdan
|
2nd plural
|
yurttaşınızdan
|
yurttaşlarınızdan
|
3rd plural
|
yurttaşlarından
|
yurttaşlarından
|
genitive
|
|
singular
|
plural
|
1st singular
|
yurttaşımın
|
yurttaşlarımın
|
2nd singular
|
yurttaşının
|
yurttaşlarının
|
3rd singular
|
yurttaşının
|
yurttaşlarının
|
1st plural
|
yurttaşımızın
|
yurttaşlarımızın
|
2nd plural
|
yurttaşınızın
|
yurttaşlarınızın
|
3rd plural
|
yurttaşlarının
|
yurttaşlarının
|
Predicative forms
|
singular
|
plural
|
1st singular
|
yurttaşım
|
yurttaşlarım
|
2nd singular
|
yurttaşsın
|
yurttaşlarsın
|
3rd singular
|
yurttaş yurttaştır
|
yurttaşlar yurttaşlardır
|
1st plural
|
yurttaşız
|
yurttaşlarız
|
2nd plural
|
yurttaşsınız
|
yurttaşlarsınız
|
3rd plural
|
yurttaşlar
|
yurttaşlardır
|
|
References
- Nişanyan, Sevan (2002–) “yurttaş”, in Nişanyan Sözlük
- Avery, Robert et al., editors (2013), The Redhouse Dictionary Turkish/Ottoman English, 21st edition, Istanbul: Sev Yayıncılık, →ISBN