zárkózott
Hungarian
Etymology
zárkózik + -ott (past-tense and past-participle suffix)
Pronunciation
- IPA(key): [ˈzaːrkoːzotː]
- Hyphenation: zár‧kó‧zott
- Rhymes: -otː
Verb
zárkózott
- third-person singular indicative past indefinite of zárkózik
Participle
zárkózott
- past participle of zárkózik
Adjective
zárkózott (comparative zárkózottabb, superlative legzárkózottabb)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | zárkózott | zárkózottak |
| accusative | zárkózottat | zárkózottakat |
| dative | zárkózottnak | zárkózottaknak |
| instrumental | zárkózottal | zárkózottakkal |
| causal-final | zárkózottért | zárkózottakért |
| translative | zárkózottá | zárkózottakká |
| terminative | zárkózottig | zárkózottakig |
| essive-formal | zárkózottként | zárkózottakként |
| essive-modal | — | — |
| inessive | zárkózottban | zárkózottakban |
| superessive | zárkózotton | zárkózottakon |
| adessive | zárkózottnál | zárkózottaknál |
| illative | zárkózottba | zárkózottakba |
| sublative | zárkózottra | zárkózottakra |
| allative | zárkózotthoz | zárkózottakhoz |
| elative | zárkózottból | zárkózottakból |
| delative | zárkózottról | zárkózottakról |
| ablative | zárkózottól | zárkózottaktól |
| non-attributive possessive – singular |
zárkózotté | zárkózottaké |
| non-attributive possessive – plural |
zárkózottéi | zárkózottakéi |
Derived terms
- zárkózottan
- zárkózottság
Further reading
- zárkózott in Géza Bárczi, László Országh, et al., editors, A magyar nyelv értelmező szótára [The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language] (ÉrtSz.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN.