złomny
Polish
Etymology
From z- + Old Polish łomić + -ny.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈzwɔm.nɘ/
- Rhymes: -ɔmnɘ
- Syllabification: złom‧ny
Adjective
złomny (comparative złomniejszy, superlative najzłomniejszy, no derived adverb)
- (archaic) breakable, fragile
- 1899 (poem written 14 September 1818), Adam Mickiewicz, “Już się z pogodnych niebios oćma zdarła smutna”, in Poezye Adama Mickiewicza[1], Księgarnia G. Gebethnera, archived from the original on 15 May 2022:
- A w zawody na złomnem puściwszy się drewnie,
- And having entered into the contest on a fragile piece of wood,
Declension
Declension of złomny (hard)
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
| nominative | złomny | złomna | złomne | złomni | złomne | |
| genitive | złomnego | złomnej | złomnego | złomnych | ||
| dative | złomnemu | złomnej | złomnemu | złomnym | ||
| accusative | złomnego | złomny | złomną | złomne | złomnych | złomne |
| instrumental | złomnym | złomną | złomnym | złomnymi | ||
| locative | złomnym | złomnej | złomnym | złomnych | ||
Further reading
- złomny in Polish dictionaries at PWN