zaświadczenie
Polish
Alternative forms
Etymology
From zaświadczyć + -enie.
Pronunciation
- IPA(key): /za.ɕfjatˈt͡ʂɛ.ɲɛ/
Audio: (file) - Rhymes: -ɛɲɛ
- Syllabification: za‧świad‧cze‧nie
Noun
zaświadczenie n
- (uncountable) verbal noun of zaświadczyć
- (countable) confirmation, receipt, testament (writing or signature confirming something)
- Synonyms: poświadczenie, potwierdzenie
Declension
Declension of zaświadczenie
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | zaświadczenie | zaświadczenia |
| genitive | zaświadczenia | zaświadczeń |
| dative | zaświadczeniu | zaświadczeniom |
| accusative | zaświadczenie | zaświadczenia |
| instrumental | zaświadczeniem | zaświadczeniami |
| locative | zaświadczeniu | zaświadczeniach |
| vocative | zaświadczenie | zaświadczenia |
Related terms
verbs
- zaświadczać impf
- zaświadczyć pf
Further reading
- zaświadczenie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- zaświadczenie in Polish dictionaries at PWN