zabeczeć

Polish

From za- +‎ beczeć.

zabeczeć pf (imperfective beczeć)

(intransitive, of goats and sheep) to baa, to bleat
(intransitive) to snivel, to whimper
(intransitive) to sing off key
Synonym: fałszywać
(intransitive, music, of instruments) to screech (to give off a bad sound)
(intransitive, Far Masovian) to become a swine (to become a contemptible person)

Conjugation of *zabeczeć* pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		zabeczeć
future tense	1^st	zabeczę			zabeczymy
	2^nd	zabeczysz			zabeczycie
	3^rd	zabeczy			zabeczą
	impersonal	zabeczy się
past tense	1^st	zabeczałem, -(e)m zabeczał	zabeczałam, -(e)m zabeczała	zabeczałom, -(e)m zabeczało	zabeczeliśmy, -(e)śmy zabeczeli	zabeczałyśmy, -(e)śmy zabeczały
	2^nd	zabeczałeś, -(e)ś zabeczał	zabeczałaś, -(e)ś zabeczała	zabeczałoś, -(e)ś zabeczało	zabeczeliście, -(e)ście zabeczeli	zabeczałyście, -(e)ście zabeczały
	3^rd	zabeczał	zabeczała	zabeczało	zabeczeli	zabeczały
	impersonal	zabeczano
conditional	1^st	zabeczałbym, bym zabeczał	zabeczałabym, bym zabeczała	zabeczałobym, bym zabeczało	zabeczelibyśmy, byśmy zabeczeli	zabeczałybyśmy, byśmy zabeczały
	2^nd	zabeczałbyś, byś zabeczał	zabeczałabyś, byś zabeczała	zabeczałobyś, byś zabeczało	zabeczelibyście, byście zabeczeli	zabeczałybyście, byście zabeczały
	3^rd	zabeczałby, by zabeczał	zabeczałaby, by zabeczała	zabeczałoby, by zabeczało	zabeczeliby, by zabeczeli	zabeczałyby, by zabeczały
	impersonal	zabeczano by
imperative	1^st	niech zabeczę			zabeczmy
	2^nd	zabecz			zabeczcie
	3^rd	niech zabeczy			niech zabeczą
anterior adverbial participle		zabeczawszy
verbal noun		zabeczenie