zafurkotać

Polish

From za- +‎ furkotać.

zafurkotać pf (imperfective furkotać)

(intransitive) to whirr (move or vibrate something with a buzzing sound)
(intransitive) to whirr (make a sibilant buzzing or droning sound)
Synonym: zafurczeć

Conjugation of *zafurkotać* pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		zafurkotać
future tense	1^st	zafurkoczę			zafurkoczemy
	2^nd	zafurkoczesz			zafurkoczecie
	3^rd	zafurkocze			zafurkoczą
	impersonal	zafurkocze się
past tense	1^st	zafurkotałem, -(e)m zafurkotał	zafurkotałam, -(e)m zafurkotała	zafurkotałom, -(e)m zafurkotało	zafurkotaliśmy, -(e)śmy zafurkotali	zafurkotałyśmy, -(e)śmy zafurkotały
	2^nd	zafurkotałeś, -(e)ś zafurkotał	zafurkotałaś, -(e)ś zafurkotała	zafurkotałoś, -(e)ś zafurkotało	zafurkotaliście, -(e)ście zafurkotali	zafurkotałyście, -(e)ście zafurkotały
	3^rd	zafurkotał	zafurkotała	zafurkotało	zafurkotali	zafurkotały
	impersonal	zafurkotano
conditional	1^st	zafurkotałbym, bym zafurkotał	zafurkotałabym, bym zafurkotała	zafurkotałobym, bym zafurkotało	zafurkotalibyśmy, byśmy zafurkotali	zafurkotałybyśmy, byśmy zafurkotały
	2^nd	zafurkotałbyś, byś zafurkotał	zafurkotałabyś, byś zafurkotała	zafurkotałobyś, byś zafurkotało	zafurkotalibyście, byście zafurkotali	zafurkotałybyście, byście zafurkotały
	3^rd	zafurkotałby, by zafurkotał	zafurkotałaby, by zafurkotała	zafurkotałoby, by zafurkotało	zafurkotaliby, by zafurkotali	zafurkotałyby, by zafurkotały
	impersonal	zafurkotano by
imperative	1^st	niech zafurkoczę			zafurkoczmy
	2^nd	zafurkocz			zafurkoczcie
	3^rd	niech zafurkocze			niech zafurkoczą
anterior adverbial participle		zafurkotawszy
verbal noun		zafurkotanie

noun

verbs