zaginąć

See also: zaginać

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish zaginąć, from Proto-Slavic *zagynǫti. By surface analysis, za- +‎ ginąć.

Pronunciation

  • IPA(key): /zaˈɡi.nɔɲt͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -inɔɲt͡ɕ
  • Syllabification: za‧gi‧nąć

Verb

zaginąć pf

  1. (intransitive) to go missing

Conjugation

Conjugation of zaginąć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zaginąć
future tense 1st zaginę zaginiemy
2nd zaginiesz zaginiecie
3rd zaginie zaginą
impersonal zaginie się
past tense 1st zaginąłem,
-(e)m zaginął 		zaginęłam,
-(e)m zaginęła 		zaginęłom,
-(e)m zaginęło 		zaginęliśmy,
-(e)śmy zaginęli 		zaginęłyśmy,
-(e)śmy zaginęły
2nd zaginąłeś,
-(e)ś zaginął 		zaginęłaś,
-(e)ś zaginęła 		zaginęłoś,
-(e)ś zaginęło 		zaginęliście,
-(e)ście zaginęli 		zaginęłyście,
-(e)ście zaginęły
3rd zaginął zaginęła zaginęło zaginęli zaginęły
impersonal zaginięto
conditional 1st zaginąłbym,
bym zaginął 		zaginęłabym,
bym zaginęła 		zaginęłobym,
bym zaginęło 		zaginęlibyśmy,
byśmy zaginęli 		zaginęłybyśmy,
byśmy zaginęły
2nd zaginąłbyś,
byś zaginął 		zaginęłabyś,
byś zaginęła 		zaginęłobyś,
byś zaginęło 		zaginęlibyście,
byście zaginęli 		zaginęłybyście,
byście zaginęły
3rd zaginąłby,
by zaginął 		zaginęłaby,
by zaginęła 		zaginęłoby,
by zaginęło 		zaginęliby,
by zaginęli 		zaginęłyby,
by zaginęły
impersonal zaginięto by
imperative 1st niech zaginę zagińmy
2nd zagiń zagińcie
3rd niech zaginie niech zaginą
anterior adverbial participle zaginąwszy
verbal noun zaginięcie

Further reading

  • zaginąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zaginąć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.