zail

English

Etymology

From Hindi ज़ैल (zail).

Noun

zail (plural zails)

  1. (India) An administrative unit of two to forty villages during the British Raj in India.

Anagrams

Basque

Etymology

Unknown.

Pronunciation

 
  • IPA(key): (most dialects) /s̻ai̯l/ [s̻ai̯l]
  • IPA(key): (Biscayan) /s̺ai̯l/ [s̺ai̯l]

  • Rhymes: -ai̯l
  • Hyphenation: zail

Adjective

zail (comparative zailago, superlative zailen, excessive zailegi)

  1. difficult
    Antonym: erraz

Declension

Declension of zail (adjective, ending in consonant)
indefinite singular plural
absolutive zail zaila zailak
ergative zailek zailak zailek
dative zaili zailari zailei
genitive zailen zailaren zailen
comitative zailekin zailarekin zailekin
causative zailengatik zailarengatik zailengatik
benefactive zailentzat zailarentzat zailentzat
instrumental zailez zailaz zailez
inessive anim zailengan zailarengan zailengan
inan zailetan zailean zailetan
locative anim
inan zailetako zaileko zailetako
allative anim zailengana zailarengana zailengana
inan zailetara zailera zailetara
terminative anim zailenganaino zailarenganaino zailenganaino
inan zailetaraino zaileraino zailetaraino
directive anim zailenganantz zailarenganantz zailenganantz
inan zailetarantz zailerantz zailetarantz
destinative anim zailenganako zailarenganako zailenganako
inan zailetarako zailerako zailetarako
ablative anim zailengandik zailarengandik zailengandik
inan zailetatik zailetik zailetatik
partitive zailik
prolative zailtzat

Derived terms

  • zaildu
  • zailki
  • zailtasun (difficulty)
  • zailtxo

Further reading

  • zail”, in Euskaltzaindiaren Hiztegia [Dictionary of the Basque Academy] (in Basque), Euskaltzaindia [Royal Academy of the Basque Language]
  • zail”, in Orotariko Euskal Hiztegia [General Basque Dictionary], Euskaltzaindia, 1987–2005