zakłócić

Polish

Etymology

From za- +‎ kłócić.

Pronunciation

  • IPA(key): /zaˈkwu.t͡ɕit͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ut͡ɕit͡ɕ
  • Syllabification: za‧kłó‧cić

Verb

zakłócić pf (imperfective zakłócać)

  1. (transitive) to disrupt, to disturb, to impede, to perturb

Conjugation

Conjugation of zakłócić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zakłócić
future tense 1st zakłócę zakłócimy
2nd zakłócisz zakłócicie
3rd zakłóci zakłócą
impersonal zakłóci się
past tense 1st zakłóciłem,
-(e)m zakłócił 		zakłóciłam,
-(e)m zakłóciła 		zakłóciłom,
-(e)m zakłóciło 		zakłóciliśmy,
-(e)śmy zakłócili 		zakłóciłyśmy,
-(e)śmy zakłóciły
2nd zakłóciłeś,
-(e)ś zakłócił 		zakłóciłaś,
-(e)ś zakłóciła 		zakłóciłoś,
-(e)ś zakłóciło 		zakłóciliście,
-(e)ście zakłócili 		zakłóciłyście,
-(e)ście zakłóciły
3rd zakłócił zakłóciła zakłóciło zakłócili zakłóciły
impersonal zakłócono
conditional 1st zakłóciłbym,
bym zakłócił 		zakłóciłabym,
bym zakłóciła 		zakłóciłobym,
bym zakłóciło 		zakłócilibyśmy,
byśmy zakłócili 		zakłóciłybyśmy,
byśmy zakłóciły
2nd zakłóciłbyś,
byś zakłócił 		zakłóciłabyś,
byś zakłóciła 		zakłóciłobyś,
byś zakłóciło 		zakłócilibyście,
byście zakłócili 		zakłóciłybyście,
byście zakłóciły
3rd zakłóciłby,
by zakłócił 		zakłóciłaby,
by zakłóciła 		zakłóciłoby,
by zakłóciło 		zakłóciliby,
by zakłócili 		zakłóciłyby,
by zakłóciły
impersonal zakłócono by
imperative 1st niech zakłócę zakłóćmy
2nd zakłóć zakłóćcie
3rd niech zakłóci niech zakłócą
passive adjectival participle zakłócony zakłócona zakłócone zakłóceni zakłócone
anterior adverbial participle zakłóciwszy
verbal noun zakłócenie

Further reading

  • zakłócić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zakłócić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.