zamartwić

Polish

From za- +‎ martwić.

zamartwić pf (imperfective zamartwiać)

(reflexive with się) to lose strength or get depressed by worrying about something constantly

Conjugation of *zamartwić* pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		zamartwić
future tense	1^st	zamartwię			zamartwimy
	2^nd	zamartwisz			zamartwicie
	3^rd	zamartwi			zamartwią
	impersonal	zamartwi się
past tense	1^st	zamartwiłem, -(e)m zamartwił	zamartwiłam, -(e)m zamartwiła	zamartwiłom, -(e)m zamartwiło	zamartwiliśmy, -(e)śmy zamartwili	zamartwiłyśmy, -(e)śmy zamartwiły
	2^nd	zamartwiłeś, -(e)ś zamartwił	zamartwiłaś, -(e)ś zamartwiła	zamartwiłoś, -(e)ś zamartwiło	zamartwiliście, -(e)ście zamartwili	zamartwiłyście, -(e)ście zamartwiły
	3^rd	zamartwił	zamartwiła	zamartwiło	zamartwili	zamartwiły
	impersonal	zamartwiono
conditional	1^st	zamartwiłbym, bym zamartwił	zamartwiłabym, bym zamartwiła	zamartwiłobym, bym zamartwiło	zamartwilibyśmy, byśmy zamartwili	zamartwiłybyśmy, byśmy zamartwiły
	2^nd	zamartwiłbyś, byś zamartwił	zamartwiłabyś, byś zamartwiła	zamartwiłobyś, byś zamartwiło	zamartwilibyście, byście zamartwili	zamartwiłybyście, byście zamartwiły
	3^rd	zamartwiłby, by zamartwił	zamartwiłaby, by zamartwiła	zamartwiłoby, by zamartwiło	zamartwiliby, by zamartwili	zamartwiłyby, by zamartwiły
	impersonal	zamartwiono by
imperative	1^st	niech zamartwię			zamartwmy
	2^nd	zamartw			zamartwcie
	3^rd	niech zamartwi			niech zamartwią
anterior adverbial participle		zamartwiwszy
verbal noun		zamartwienie