zamieszkanie
Polish
Etymology
Inherited from Old Polish zamieszkanie. By surface analysis, zamieszkać + -anie.
Pronunciation
- IPA(key): /za.mjɛʂˈka.ɲɛ/
Audio: (file) - Rhymes: -aɲɛ
- Syllabification: za‧miesz‧ka‧nie
Noun
zamieszkanie n
- (uncountable) verbal noun of zamieszkać
- (administration, countable) residence (place where one lives)
- miesjce zamieszkania ― place of residence
- budynek zbiorowego zamieszkania ― collective residence building
Declension
Declension of zamieszkanie
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | zamieszkanie | zamieszkania |
| genitive | zamieszkania | zamieszkań |
| dative | zamieszkaniu | zamieszkaniom |
| accusative | zamieszkanie | zamieszkania |
| instrumental | zamieszkaniem | zamieszkaniami |
| locative | zamieszkaniu | zamieszkaniach |
| vocative | zamieszkanie | zamieszkania |
Related terms
nouns
Further reading
- zamieszkanie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- zamieszkanie in Polish dictionaries at PWN