zaniechać

Polish

Etymology

From za- +‎ niechać.

Pronunciation

  • IPA(key): /zaˈɲɛ.xat͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɛxat͡ɕ
  • Syllabification: za‧nie‧chać

Verb

zaniechać pf

  1. (transitive) to cease, to stop, to give up [with genitive]

Conjugation

Conjugation of zaniechać pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zaniechać
future tense 1st zaniecham zaniechamy
2nd zaniechasz zaniechacie
3rd zaniecha zaniechają
impersonal zaniecha się
past tense 1st zaniechałem,
-(e)m zaniechał 		zaniechałam,
-(e)m zaniechała 		zaniechałom,
-(e)m zaniechało 		zaniechaliśmy,
-(e)śmy zaniechali 		zaniechałyśmy,
-(e)śmy zaniechały
2nd zaniechałeś,
-(e)ś zaniechał 		zaniechałaś,
-(e)ś zaniechała 		zaniechałoś,
-(e)ś zaniechało 		zaniechaliście,
-(e)ście zaniechali 		zaniechałyście,
-(e)ście zaniechały
3rd zaniechał zaniechała zaniechało zaniechali zaniechały
impersonal zaniechano
conditional 1st zaniechałbym,
bym zaniechał 		zaniechałabym,
bym zaniechała 		zaniechałobym,
bym zaniechało 		zaniechalibyśmy,
byśmy zaniechali 		zaniechałybyśmy,
byśmy zaniechały
2nd zaniechałbyś,
byś zaniechał 		zaniechałabyś,
byś zaniechała 		zaniechałobyś,
byś zaniechało 		zaniechalibyście,
byście zaniechali 		zaniechałybyście,
byście zaniechały
3rd zaniechałby,
by zaniechał 		zaniechałaby,
by zaniechała 		zaniechałoby,
by zaniechało 		zaniechaliby,
by zaniechali 		zaniechałyby,
by zaniechały
impersonal zaniechano by
imperative 1st niech zaniecham zaniechajmy
2nd zaniechaj zaniechajcie
3rd niech zaniecha niech zaniechają
passive adjectival participle zaniechany zaniechana zaniechane zaniechani zaniechane
anterior adverbial participle zaniechawszy
verbal noun zaniechanie

Further reading

  • zaniechać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zaniechać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.