zapalczywy

Polish

Etymology

From zapalić. First attested in the 16th century.[1]

Pronunciation

 
  • IPA(key): /za.palˈt͡ʂɘ.vɘ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɘvɘ
  • Syllabification: za‧pal‧czy‧wy

Adjective

zapalczywy (comparative zapalczywszy, superlative najzapalczywszy, derived adverb zapalczywie)

  1. fiery, hotheaded, impetuous
    Synonyms: porywczy, popędliwy
  2. (obsolete) synonym of zapalny (“flammable”)
  3. (obsolete) avid, keen, raring, ardent, fervent, zealous
    Synonyms: gorliwy, płomienny, zapalony, żarliwy

Declension

Declension of zapalczywy (hard)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative zapalczywy zapalczywa zapalczywe zapalczywi zapalczywe
genitive zapalczywego zapalczywej zapalczywego zapalczywych
dative zapalczywemu zapalczywej zapalczywemu zapalczywym
accusative zapalczywego zapalczywy zapalczywą zapalczywe zapalczywych zapalczywe
instrumental zapalczywym zapalczywą zapalczywym zapalczywymi
locative zapalczywym zapalczywej zapalczywym zapalczywych

Derived terms

nouns

References

  1. ^ Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “ZAPALCZYWY”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.