zapalnik

See also: zápalník

Polish

Etymology

From zapalać +‎ -nik.

Pronunciation

  • IPA(key): /zaˈpal.ɲik/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -alɲik
  • Syllabification: za‧pal‧nik

Noun

zapalnik m inan

  1. (military) fuze (auxiliary device with explosive components, used to detonate a munition)

Declension

Declension of zapalnik
singular plural
nominative zapalnik zapalniki
genitive zapalnika zapalników
dative zapalnikowi zapalnikom
accusative zapalnik zapalniki
instrumental zapalnikiem zapalnikami
locative zapalniku zapalnikach
vocative zapalniku zapalniki
verbs

Further reading

  • zapalnik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zapalnik in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.