zapiać
See also: zapiąć
Old Polish
Etymology
From za- + piać. First attested in the 15th century. Compare Old Czech zapěti.
Pronunciation
Verb
zapiać pf
- (of a rooster) to crow (to make a characteristic sound)
- Middle of the 15th century, Rozmyślanie o żywocie Pana Jezusa[1], page 557:
- Nye zapoye (non cantabit Jo 13, 38), kur, aze szye mnye trzykrocz zaprzysch
- [Nie zapoje (non cantabit Jo 13, 38), kur, aże sie mnie trzykroć zaprzysz]
Descendants
- Polish: zapiać
- Silesian: zapiŏć
References
- B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “zapiać”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN
Polish
Etymology
Inherited from Old Polish zapiać. By surface analysis, za- + piać. Compare Czech zapět, Kashubian zapiôc, and Russian запе́ть (zapétʹ).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈza.pjat͡ɕ/
- (Middle Polish) IPA(key): /ˈza.pjɒt͡ɕ/
- (Masovia):
- (Far Masovian) IPA(key): /ˈza.pjat͡ɕ/
Audio: (file) - Rhymes: -apjat͡ɕ
- Syllabification: za‧piać
Verb
zapiać pf (imperfective piać)
- (intransitive, of a rooster) to crow (to make a characteristic sound) [with instrumental ‘what kind of crow’]
- (intransitive, of a person) to crow (to make a high-pitched voice) [with instrumental ‘in what kind of voice’]
- (intransitive) to crow (to unduly brag)
- (intransitive, obsolete, humorous) to sing out (to begin singing)
- Synonym: zaśpiewać
- (intransitive, Far Masovian) to stupefy
Conjugation
| person | singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | ||
| infinitive | zapiać | |||||
| future tense | 1st | zapieję | zapiejemy | |||
| 2nd | zapiejesz | zapiejecie | ||||
| 3rd | zapieje | zapieją | ||||
| impersonal | zapieje się | |||||
| past tense | 1st | zapiałem, -(e)m zapiał |
zapiałam, -(e)m zapiała |
zapiałom, -(e)m zapiało |
zapialiśmy, -(e)śmy zapiali |
zapiałyśmy, -(e)śmy zapiały |
| 2nd | zapiałeś, -(e)ś zapiał |
zapiałaś, -(e)ś zapiała |
zapiałoś, -(e)ś zapiało |
zapialiście, -(e)ście zapiali |
zapiałyście, -(e)ście zapiały | |
| 3rd | zapiał | zapiała | zapiało | zapiali | zapiały | |
| impersonal | zapiano | |||||
| conditional | 1st | zapiałbym, bym zapiał |
zapiałabym, bym zapiała |
zapiałobym, bym zapiało |
zapialibyśmy, byśmy zapiali |
zapiałybyśmy, byśmy zapiały |
| 2nd | zapiałbyś, byś zapiał |
zapiałabyś, byś zapiała |
zapiałobyś, byś zapiało |
zapialibyście, byście zapiali |
zapiałybyście, byście zapiały | |
| 3rd | zapiałby, by zapiał |
zapiałaby, by zapiała |
zapiałoby, by zapiało |
zapialiby, by zapiali |
zapiałyby, by zapiały | |
| impersonal | zapiano by | |||||
| imperative | 1st | niech zapieję | zapiejmy | |||
| 2nd | zapiej | zapiejcie | ||||
| 3rd | niech zapieje | niech zapieją | ||||
| anterior adverbial participle | zapiawszy | |||||
| verbal noun | zapianie | |||||
Derived terms
interjections
phrases
- czerwony kur zapiał
Further reading
- zapiać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- zapiać in Polish dictionaries at PWN
- Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “zapiać”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
- “ZAPIAĆ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century], 19.10.2009
- Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “zapiać”, in Słownik języka polskiego
- Aleksander Zdanowicz (1861) “zapiać”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1927), “zapiać”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 8, Warsaw, page 213
- zapiać in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
- Antoni Waga (1860) “zapiać”, in “Abecadłowy spis wyrazów ludowego języka w okolicach Łomży, Wizny i przyległych”, in Kazimierz Władysław Wóycicki, editor, Biblioteka Warszawska (in Polish), volume 2, Warsaw, page 760