zapiekło

(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium. Particularly: “compare zapieklić, zapiekły, etc.”). First attested in 1466.

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /za(ː)pʲɛkɫɔ/
• IPA^(key): (15^th CE) /zapʲɛkɫɔ/, /zɒpʲɛkɫɔ/

zapiekło n

1. (attested in Sieradz-Łęczyca, Roman Catholicism, theology, hapax legomenon) synonym of otchłań (“limbo”) (place for innocent souls)
   • 1874-1891 [1466], Rozprawy i Sprawozdania z Posiedzeń Wydziału Filologicznego Akademii Umiejętności‎^{[1], [2], [3]}, volume XXII, Łęczyca, page 27:

     Vicit gl. sc. iste locus precellit, odoriferis ilios arua rosis, quid miror, gl. id est quod iste locus admirari debet, Elisiis, gl. infernalibus, concludit nectare Campis zapyekly

     [Vicit gl. sc. iste locus precellit, odoriferis ilios arua rosis, quid miror, gl. id est quod iste locus admirari debet, Elisiis, gl. infernalibus, concludit nectare Campis zapiekły]

• S. Urbańczyk, editor (1996), “zapiekło”, in Słownik staropolski (in Polish), volume 11, Kraków: Polish Academy of Sciences Instytut Języka Polskiego, page 141
• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “zapiekło”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN