zapożyczenie
Polish
Etymology
From zapożyczyć + -enie.
Pronunciation
- IPA(key): /za.pɔ.ʐɘˈt͡ʂɛ.ɲɛ/
Audio: (file) - Rhymes: -ɛɲɛ
- Syllabification: za‧po‧ży‧cze‧nie
Noun
zapożyczenie n
- (uncountable) verbal noun of zapożyczyć
- (countable, linguistics) borrowing, loanword
Declension
Declension of zapożyczenie
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | zapożyczenie | zapożyczenia |
| genitive | zapożyczenia | zapożyczeń |
| dative | zapożyczeniu | zapożyczeniom |
| accusative | zapożyczenie | zapożyczenia |
| instrumental | zapożyczeniem | zapożyczeniami |
| locative | zapożyczeniu | zapożyczeniach |
| vocative | zapożyczenie | zapożyczenia |
Further reading
- zapożyczenie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- zapożyczenie in Polish dictionaries at PWN