zapukać

Polish

Etymology

From za- +‎ pukać.

Pronunciation

  • IPA(key): /zaˈpu.kat͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ukat͡ɕ
  • Syllabification: za‧pu‧kać

Verb

zapukać pf

  1. (intransitive) to knock several times
  2. (figuratively, intransitive) to turn to, to address [with do (+ genitive) ‘someone’]
    Synonym: zwrócić się

Conjugation

Conjugation of zapukać pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zapukać
future tense 1st zapukam zapukamy
2nd zapukasz zapukacie
3rd zapuka zapukają
impersonal zapuka się
past tense 1st zapukałem,
-(e)m zapukał 		zapukałam,
-(e)m zapukała 		zapukałom,
-(e)m zapukało 		zapukaliśmy,
-(e)śmy zapukali 		zapukałyśmy,
-(e)śmy zapukały
2nd zapukałeś,
-(e)ś zapukał 		zapukałaś,
-(e)ś zapukała 		zapukałoś,
-(e)ś zapukało 		zapukaliście,
-(e)ście zapukali 		zapukałyście,
-(e)ście zapukały
3rd zapukał zapukała zapukało zapukali zapukały
impersonal zapukano
conditional 1st zapukałbym,
bym zapukał 		zapukałabym,
bym zapukała 		zapukałobym,
bym zapukało 		zapukalibyśmy,
byśmy zapukali 		zapukałybyśmy,
byśmy zapukały
2nd zapukałbyś,
byś zapukał 		zapukałabyś,
byś zapukała 		zapukałobyś,
byś zapukało 		zapukalibyście,
byście zapukali 		zapukałybyście,
byście zapukały
3rd zapukałby,
by zapukał 		zapukałaby,
by zapukała 		zapukałoby,
by zapukało 		zapukaliby,
by zapukali 		zapukałyby,
by zapukały
impersonal zapukano by
imperative 1st niech zapukam zapukajmy
2nd zapukaj zapukajcie
3rd niech zapuka niech zapukają
anterior adverbial participle zapukawszy
verbal noun zapukanie

Further reading

  • zapukać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zapukać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.