Czech
Etymology
Inherited from Old Czech zaslúžiti, from Proto-Slavic *zaslužiti.
Pronunciation
Verb
zasloužit pf (imperfective zasluhovat)
- (reflexive with si) to deserve
Conjugation
Conjugation of zasloužit
| infinitive
|
zasloužit, zasloužiti
|
active adjective
|
zaslouživší
|
| verbal noun
|
zasloužení
|
passive adjective
|
zasloužený
|
| present forms |
indicative |
imperative
|
|
singular |
plural |
singular |
plural
|
| 1st person
|
zasloužím |
zasloužíme |
— |
zaslužme
|
| 2nd person
|
zasloužíš |
zasloužíte |
zasluž |
zaslužte
|
| 3rd person
|
zaslouží |
zaslouží |
— |
—
|
The verb zasloužit does not have present tense and the present forms are used to express future only.
| participles |
past participles |
passive participles
|
|
singular |
plural |
singular |
plural
|
| masculine animate
|
zasloužil |
zasloužili |
zasloužen |
zaslouženi
|
| masculine inanimate
|
zasloužily |
zaslouženy
|
| feminine
|
zasloužila |
zasloužena
|
| neuter
|
zasloužilo |
zasloužila |
zaslouženo |
zasloužena
|
| transgressives
|
present
|
past
|
| masculine singular
|
— |
zaslouživ
|
| feminine + neuter singular
|
— |
zaslouživši
|
| plural
|
— |
zaslouživše
|
|
Further reading